Rada Ministrów na posiedzeniu, 26 sierpnia 2014 r., przyjęła dwa dokumenty strategiczne dla zarządzania gospodarką wodną w Polsce.

Konieczność opracowania tych dokumentów wynikała z ustaleń z Komisją Europejską, które doprowadziły do przyjęcia przez Polskę „Planu działania w zakresie planowania strategicznego w gospodarce wodnej" (uchwała Rady Ministrów z dnia 2 lipca 2013 r. nr 118/2013). MasterPlany, stanowiły uzupełnienie obowiązujących planów gospodarowania wodami do czasu ich aktualizacji w 2015 r., a następnie ich wyniki, w zakresie inwestycji mających lub mogących mieć wpływ na stan jednolitych części wód, zostały przeniesione do zaktualizowanych planów. Podstawowym zadaniem niniejszych dokumentów było zintegrowanie strategii i planów sektorowych dotyczących obszaru dorzecza w zakresie przedsięwzięć/inwestycji mogących wpływać na hydromorfologię wód powierzchniowych.

MasterPlany były dokumentami o strategicznym i nadrzędnym znaczeniu dla wszystkich istniejących w Polsce krajowych i regionalnych planów i programów sektorowych, w których planowane były działania lub inwestycje mające wpływ na stan zasobów wodnych oraz cele ochrony wód wynikające z Ramowej Dyrektywy Wodnej. Jednak MasterPlanów nie można uznać za dokumenty zastępujące plany gospodarowania wodami (PGW), bowiem zawierały one tylko niektóre elementy planów (np. analizę projektów i ich wpływu na możliwość osiągnięcia celów środowiskowych).

W MasterPlanach zebrano inwestycje z dwóch okresów finansowania UE, tj. w ramach perspektywy finansowej na lata 2007-2013 (inwestycje w trakcie realizacji oraz zakończone), a także perspektywy na lata 2014-2020 (inwestycje planowane do realizacji). Dokonano jednocześnie ich oceny pod kątem zgodności z Ramową Dyrektywą Wodną. W procesie oceny tych projektów przeanalizowano, dla każdej inwestycji indywidualnie, czy istnieje zagrożenie, iż może ona spowodować nieosiągnięcie dobrego stanu/potencjału lub pogorszenie stanu/potencjału jednolitych części wód i czy w związku z tym rozważyć należy zastosowanie odstępstwa od celów środowiskowych zgodnie z Ramową Dyrektywą Wodną. Analizę wpływu planowanych na danym obszarze dorzecza inwestycji odniesiono także do poszczególnych jednolitych części wód, dla których indywidualnie rozpatrywano wpływ podejmowanych w jej obrębie działań inwestycyjnych na możliwość osiągnięcia celów środowiskowych. Analizie zostały poddane inwestycje polegające na budowie, przebudowie lub remoncie planowanych lub istniejących obiektów hydrotechnicznych oraz pozostałych inwestycji mających wpływ na hydromorfologię cieków wód powierzchniowych.

Do MasterPlanów dla obszarów dorzeczy Wisły i Odry zostało zgłoszonych ponad 6 tys. przedsięwzięć. Niestety, większość z nich nie posiadała wystarczającej dokumentacji (danych) do ich oceny. Dla tych inwestycji, dla których istniała wystarczająca dokumentacja przeprowadzono szczegółową analizę pod kątem wpływu na możliwość osiągnięcia celów środowiskowych zgodnie z RDW. Indywidualna ocena wpływu pozwoliła na stworzenie dwóch podstawowych list inwestycji, tj.:

  1. Lista nr 1 - Inwestycje, które nie wpływają negatywnie na osiągnięcie dobrego stanu wód lub nie pogarszają stanu wód ;
  2. Lista nr 2 - Inwestycje, które mogą spowodować nieosiągnięcie dobrego stanu wód lub pogorszenie stanu/potencjału i dla których należy rozważyć zastosowanie odstępstwa. 

Inwestycje z Listy nr 2, dla których stwierdzono spełnienie przesłanek z art. 4.7 RDW wpisano do aktualizacji planów gospodarowania wodami i przypisano im odstępstwo z art. 4.7 RDW.

Konsultacje społeczne w ramach Strategicznej Oceny Oddziaływania na Środowisko (SOOŚ) odbyły się w w dniach 4-25 kwietnia 2014 r. oraz 9-30 czerwca 2014 roku.

W dniu 18 października 2016 r. Rada Ministrów przyjęła zaktualizowane plany gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy (aPGW). Zgodnie z art. 114 ustawy Prawo wodne dokumenty zostały opublikowane w formie rozporządzeń w Dziennikach Ustaw stając się nadrzędnymi aktami prawnymi regulującymi działania w gospodarce wodnej w latach 2016-2021.

Więcej informacji na temat obowiązujących Planów gospodarowania wodami znajduje się na stronie: http://www.kzgw.gov.pl/index.php/pl/materialy-informacyjne/dyrektywy-unii-europejskiej/ramowa-dyrektywa-wodna-plany-gospodarowania-wodami 


Więcej o konsultacjach na stronach:

http://www.kzgw.gov.pl/index.php/pl/aktualnosci/308-konsultacje-projektow-masterplanow-dla-obszarow-dorzeczy-wisly-i-odry oraz

http://www.kzgw.gov.pl/index.php/pl/aktualnosci/309-ponowne-konsultacje-projektow-masterplanow-dla-obszarow-dorzeczy-wisly-i-odry


materiały do pobrania:

obszar dorzecza Odry [10,8 MB]

obszar dorzecza Wisły [19,5 MB]

Zgodnie z art. 113 ustawy Prawo wodne (Dz. U. z 2015 r. poz. 469, z późn. zm.), jednym z dokumentów planistycznych w gospodarowaniu wodami jest program wodno-środowiskowy kraju (PWŚK). Dokument ten stanowi realizację wymagań wskazanych w Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej, tzw. Ramowej Dyrektywie Wodnej, w zakresie konieczności opracowania programów działań niezbędnych do wprowadzenia w celu osiągnięcia zakładanych celów środowiskowych. PWŚK określa działania podstawowe i uzupełniające zmierzające do poprawy lub utrzymania dobrego stanu wód, a jego podsumowanie stanowi kluczowy element planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy.

PWŚK podlega przeglądowi co 6 lat. W związku z tym, w 2014 r. rozpoczęły się prace nad aktualizacją PWŚK. Projekt dokumentu został poddany procedurze strategicznej oceny oddziaływania na środowisko zgodnie ustawą z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2016 r. poz. 353, z późn. zm.). Dodatkowo, aPWŚK podlegała półrocznym konsultacjom społecznym (od listopada 2014 r. do czerwca 2015 r.) wraz z aktualizacją planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy.

tekst aPWŚK

załączniki do aPWŚK


Informacje z aPWŚK dla potrzeb pozyskiwania środków z PROW 2014-2020

Na podstawie zapisów rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 lipca 2016 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania oraz wypłaty pomocy finansowej na operacje typu „Gospodarka wodno-ściekowa” w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020 (Dz.U. 2016 poz. 1182) i uzależnioną od nich możliwość pozyskania środków finansowych na działania przyczyniające do poprawy stanu wód z zakresu gospodarki wodno-ściekowej, Kajowy Zarząd Gospodarki Wodnej przygotował zestawienie w formacie .xlsx uwzględniające informacje o poszczególnych gminach, zgodnie z podziałem administracyjnym kraju oraz przypisanym im jednolitym częściom wód (JCW) wraz z infomacją dotyczącą oceny ryzyka nieosiągnięcia celów środowiskowych.

plik do pobrania


Projekt Polityki wodnej państwa do roku 2030 – materiał archiwalny

 

Uwaga: Prace nad projektem zostały wstrzymane i projekt nie został wprowadzony w życie ze względu na brak niezbędnych przepisów w ustawie Prawo wodne z 18 lipca 2011 roku.

 


 

wrzesień 2011 r. Wznowienie prac nad przygotowaniem PWP,

 

Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej uprzejmie informuje o wznowieniu procedury zatwierdzania projektu Polityki wodnej państwa do roku 2030 (z uwzględnieniem etapu 2016). Zmiany w gospodarce wodnej w zakresie reformy zarządzania, jakie proponuje projekt Polityki wodnej państwa, wymagają zmian w ustawie z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne. Rozpoczęcie prac nad nową ustawą jest również zobowiązaniem wynikającym z Dezyderatu nr 1 z 17 sierpnia 2011 r. Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia rządowego projekty ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi, do Prezesa RM w sprawie podjęcia prac nad opracowaniem nowego tekstu ustawy Prawo wodne.

W KZGW zainicjowano prace związane z przygotowaniem reformy gospodarki wodnej kraju. Będą one realizowane równolegle z przygotowywaniem nowego prawa wodnego.

 


czerwiec 2011 r. Wstrzymanie prac nad przygotowaniem PWP,

 

Uprzejmie informujemy Państwa, iż prace nad przygotowaniem Polityki wodnej państwa do roku 2030 (z uwzględnieniem etapu 2016 roku) zostały wstrzymane (na etapie uzgodnień wewnątrzresortowych) do czasu zakończenia procedury legislacyjnej rządowego projektu ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi. Projekt ustawy przekazany został do Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia rządowego projektu ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi (nr druku sejmowego 4184).

 

Prace Komisji Nadzwyczajnej można śledzić na stronie www.sejm.gov.pl w zakładce Komisje Sejmowe.

 

 


 

maj 2011r. Podsumowanie procedury ooś przeprowadzonej dla Polityki wodnej państwa.

 

POLITYKA WODNA PAŃSTWA DO ROKU 2030

(Z UWZGLĘDNIENIEM ETAPU DO 2016)

P O D S U M O W A N I E

procedury oceny oddziaływania na środowisko - opiniowanie i udział społeczeństwa

 

Istotnym elementem opracowywania dokumentów o charakterze strategicznym, a do nich należy Polityka wodna państwa do 2030 roku (z uwzględnieniem etapu 2016), jest procedura strategicznej oceny oddziaływania na środowisko. Jej podstawowym elementem jest prognoza, której zakres został uzgodniony z organami ochrony środowiska i państwowej inspekcji sanitarnej.

Zgodnie z art. 54 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku
i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.)

- organ opracowujący projekt dokumentu, (tu projekt Polityki wodnej państwa), poddaje go wraz z prognozą oddziaływania na środowisko, opiniowaniu przez właściwe organy (tu - Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska oraz Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu),

- zapewni możliwość udziału społeczeństwa.

 

Zgodnie z art. 55 ust. 1 wymienionej wyżej ustawy, organ opracowujący projekt dokumentu, bierze pod uwagę ustalenia zawarte w prognozie, opinie w/w organów oraz rozpatruje uwagi i wnioski zgłoszone w związku udziałem społeczeństwa.

 

1) Realizacja ustaleń Prognozy. Konkluzje z oceny strategicznej

Celem Prognozy była ocena, w jakim stopniu projekt Polityki wodnej państwa do roku 2030 (z uwzględnieniem etapu 2016) uwzględnia zasady zrównoważonego rozwoju oraz określenie prawdopodobnych skutków środowiskowych jej wdrożenia. Prognoza umożliwiła zweryfikowanie ustaleń Polityki wodnej państwa pod kątem spełnienia kryteriów trwałego
i zrównoważonego rozwoju.

Spośród analizowanych oddziaływań, w Prognozie wskazano, iż najkorzystniejszymi skutkami realizacji ustaleń będą:

  • poprawa stanu wód,
  • poprawa dostępności do wód o dobrej jakości,
  • poprawa bezpieczeństwa powodziowego,
  • uporządkowanie systemu prawnego, organizacyjnego i finansowego.

Ponadto w Prognozie wykazano, iż w wyniku wprowadzenia ustaleń Polityki, poprawi się funkcjonowanie głównych korytarzy ekologicznych bazujących na podstawowym układzie hydrograficznym kraju. Ustalenia te będą również sprzyjać spójności systemu obszarów Natura 2000 w kontekście umocnienia powiązań przyrodniczych o charakterze transgranicznym.
W przypadku planowanych działań hydrotechnicznych, szczególnie w obrębie obszarów problemowych ochrony przeciwpowodziowej, wskazana została potrzeba uwzględnione działań łagodzących i minimalizujących oddziaływania. Potrzeba takiego postępowania uwzględniona została w Polityce.

 

Nieuzasadniona stała się obawa, iż działania dotyczące rozwoju hydroenergetyki i żeglugi śródlądowej mogą wpływać ujemnie na możliwość osiągnięcia dobrego stanu wód oraz utrzymania ciągłości ekologicznej korytarzy ekologicznych. Obiekty hydroenergetyczne, jak wskazuje Polityka, będą realizowane przede wszystkim na istniejących obiektach piętrzących, natomiast działania z zakresu żeglugi śródlądowej w omawianym okresie perspektywicznym, będą polegały głównie na modernizacji istniejących budowli hydrotechnicznych
i odtwarzaniu szlaków wodnych. Działania te realizowane zgodnie z ustawowymi wymogami muszą uwzględniać minimalizację negatywnych oddziaływań. Niezależnie od proekologicznego ujęcia w Polityce, inwestycji z zakresu odnawialnej energetyki wodnej
i żeglugi śródlądowej - działania te pozostają w zgodzie z Ramową Dyrektywą Wodną, która za konieczne uznaje „dalsze integrowanie ochrony i zrównoważonego gospodarowania wodą z innymi dziedzinami polityk wspólnotowych, takich jak energetyka, transport, turystyka, rolnictwo, itp. Niniejsza dyrektywa powinna tworzyć podstawę do dalszej integracji poszczególnych obszar polityk".

Polityka wodna państwa, zgodnie z oceną Prognozy, wyznacza kierunki reformowania gospodarki wodnej.

Przyjęte przez Rząd zmiany systemu zarządzania rozwojem Polski, skutkują koniecznością zapewnienia spójności sektorowych dokumentów strategicznych z zakresu gospodarowania wodami z długo- i średniookresową strategią rozwoju kraju oraz innymi dokumentami strategicznymi takimi jak: Krajowa Strategia Rozwoju Regionalnego 2010-2020 (KSRR) oraz Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030 (KPZK).

Tak więc projekt Polityki wodnej państwa do roku 2030 (z uwzględnieniem etapu 2016) wobec istotnych zmian w otoczeniu polityczno-decyzyjnym, stanęła przed wyzwaniem zainicjowania skutecznego procesu równoważenia gospodarowania wodami w warunkach przesądzeń i ustaleń takich dokumentów, jak: Plany gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, Program wodno-środowiskowy kraju, a przede wszystkim Polityka ekologiczna państwa oraz przewidywanych trendów i przewartościowań polityki regionalnej
w horyzoncie średniookresowym i polityki przestrzennej w horyzoncie długookresowym.

 

2) Opinie właściwych organów, o których mowa w art. 57 i 58 w/w ustawy

Opinia Głównego Inspektora Sanitarnego

W trybie art. 54 ust.1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji
o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko
(Dz.U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.), w dniu 25 czerwca 2010 r. wydana została opinia przez Głównego Inspektora Sanitarnego do projektu dokumentu pn.: Polityka wodna państwa do roku 2030 (z uwzględnieniem etapu 2016) wraz z Prognozą oddziaływania na środowisko.

 

Opinia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska

W trybie art. 54 ust.1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji
o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.) wydana została w dniu
9 września 2010 r. opinia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska do projektu dokumentu pn.: Polityka wodna państwa do roku 2030 (z uwzględnieniem etapu 2016) wraz z Prognozą oddziaływania na środowisko.

 

3) Przeprowadzenie konsultacji społecznych

Projekt Polityki wodnej państwa wraz Prognozą oddziaływania na środowisko umieszczony został na stronie internetowej Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej wraz z informacją
o wyłożeniu wersji drukowanej w siedzibie Krajowego Zarządu przy ul. Świętokrzyskiej 36. Ponadto, w ramach konsultacji społecznych, zorganizowane zostały dwa spotkania:
w Warszawie 24 czerwca 2010 r. (w siedzibie Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej) oraz w Poznaniu 30 czerwca 2010 r. w Wielkopolskim Urzędzie Wojewódzkim. Celem spotkań była prezentacja Polityki wodnej państwa, wniosków i rekomendacji wynikających
z Prognozy oddziaływania na środowisko, a także dyskusja nad wymienionymi dokumentami z możliwością składania uwag.

 

W wyniku konsultacji, do Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej napłynęły łącznie 693 uwagi. Odnosiły się one do wszystkich zagadnień ujętych w projekcie Polityki wodnej państwa do roku 2030 (z uwzględnieniem etapu 2016 r.) oraz do niektórych danych zawartych w Diagnozie.

 

W uwagach odnoszących się do projektu Polityki wodnej państwa do roku 2030 (z uwzględnieniem etapu 2016) wskazywano na błędy i niedoskonałości merytoryczne tekstu, proponowano nowe zapisy, protestowano przeciw nadmiernej ekologizacji przy jednoczesnym marginalizowaniu spraw gospodarki wodnej, zgłoszono wiele uwag dotyczących wyeksponowania spraw dotyczących zaniedbania dróg wodnych i rozwoju odnawialnej energetyki wodnej, upominano się o wskazanie wielu nowych inwestycji zwłaszcza w ochronie przed powodzią. Wiele uwag dotyczyło spraw wdrażania reformy gospodarki wodnej i jej finansowania. Uwypuklona została kwestia wzmocnienia rangi gospodarki wodnej oraz samodzielności urzędu. W szeregu uwagach wskazywano na potrzebę edukacji społeczeństwa, zwrócono uwagę na brak absolwentów wyższych uczelni
w zakresie budownictwa wodnego oraz na zbyt małe wykorzystywanie potencjału badawczego instytutów itd.

 

Po przeanalizowaniu wszystkich uwag zgłoszonych do projektu Polityki wodnej państwa do 2030 roku (z uwzględnieniem etapu 20160), z ogólnej liczby 693 uwag uwzględniono 65 %, częściowo uwzględniono 7%. Wielu uwag nie przyjęto, i te stanowią 28%. Nie uwzględniono ich m.in. ze względu na:

  • uregulowanie istniejącymi przepisami prawa proponowanego zakresu zgłaszanych uwag,
  • sprzeczności kompetencyjne,
  • omówienie w projekcie dokumentu zgłaszanych zagadnień,
  • zbyt dużą szczegółowość zgłaszanych propozycji,
  • brak możliwości wprowadzania dodatkowych inwestycji,
  • sprzeczność z zapisami RDW i Prawa wodnego,
  • informacyjny charakter uwagi,
  • nieracjonalny charakter uwagi,
  • brak możliwości określania w Polityce wytycznych i wymagań technicznych.

 

Uwagi wprowadzone do tekstu projektu Polityki wodnej państwa do 2030 roku (z uwzględnieniem etapu 2016) przekształciły dokument w stosunku do wersji przedstawionej do konsultacji, jednakże nie wpłynęły na zasadniczy kształt merytoryczny. Ma to znaczenie
z punktu widzenia przeprowadzonej procedury oceny oddziaływania na środowisko. Wersja „pokonsultacyjna" dokumentu nie wymaga przeprowadzenia, ani ponownej, ani uzupełniającej Prognozy.

 

Pełna dokumentacja związana z procedurą przygotowania strategicznej oceny oddziaływania na środowisko dla projektu Polityki wodnej państwa do roku 2030 (z uwzględnieniem etapu 2016) oraz dokumentacja zgłoszonych uwag w zestawieniu tabelarycznym pozostaje do wglądu w archiwum Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej.

 

Warszawa, 2011

 

Projekt Polityki wodnej państwa do 2030 (z uwzględnieniem etapu 2016) - po konsultacjach społecznych i po uzgodnieniach wewnątrzresortowych.

Prognoza do  Polityki wodnej państwa do 2030 (z uwzględnieniem etapu 2016) - po konsultacjach społecznych.

Załącznik nr 1 do Prognozy do Polityki wodnej państwa do 2030 (z uwzględnieniem etapu 2016) - po konsultacjach społecznych.

Załącznik nr 2 do Prognozy do Polityki wodnej państwa do 2030 (z uwzględnieniem etapu 2016) - po konsultacjach społecznych.

 


 

Konsultacje społeczne projektu Polityki wodnej państwa do roku 2030 (z uwzględnieniem etapu 2016)

 

Konsultacje społeczne projektu Polityki wodnej państwa do roku 2030 (z uwzględnieniem etapu 2016) wraz z Prognozą jego oddziaływania na środowisko

Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko 2007 – 2013 – opis i realizacja

Inwestycja zrealizowana w ramach POiIŚ 2007-2013

POIiŚ - Informacje o programie

Decyzją z dnia 7 grudnia 2007 r. Komisja Europejska zatwierdziła Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko na lata 2007 – 2013. To zwieńczenie wielomiesięcznych prac nad przygotowaniem największego w historii Unii Europejskiej programu. Wielkość środków unijnych zaangażowanych w realizację programu wynosi prawie 28 miliardów euro, co stanowi ok. 42% całości środków polityki spójności w Polsce.

Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko jest największym, z punktu widzenia dostępnych środków, Programem Operacyjnym. Ze środków Unii Europejskiej będzie pochodziło 27 848,3 mln euro (w tym ze środków Funduszu Spójności – 21 511,06 mln euro (77%) oraz Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego – 6 337,2 mln euro (23%).

W ramach programu realizowanych będzie 15 priorytetów:

  1. Gospodarka wodno-ściekowa – 3 275,2 mln euro (w tym 2 783,9 mln euro z FS);
  2. Gospodarka odpadami i ochrona powierzchni ziemi – 1,430,3 mln euro (w tym 1,215,7 mln euro z FS);
  3. Zarządzanie zasobami i przeciwdziałanie zagrożeniom środowiska – 655,0 mln euro (w tym 556,8 mln euro z FS);
  4. Przedsięwzięcia dostosowujące przedsiębiorstwa do wymogów ochrony środowiska – 667,0 mln euro (w tym 200,0 mln euro z EFRR);
  5. Ochrona przyrody i kształtowanie postaw ekologicznych – 105,6 mln euro (w tym 89,9 mln euro z EFRR);
  6. Drogowa i lotnicza sieć TEN-T – 10 548,3 mln euro (w tym 8 802,4 mln euro z FS);
  7. Transport przyjazny środowisku – 12 062,0 mln euro (w tym 7 676,0 mln euro z FS);
  8. Bezpieczeństwo transportu i krajowe sieci transportowe – 3 465,3 mln euro (w tym 2 945,5 mln euro z EFRR);
  9. Infrastruktura energetyczna przyjazna środowisku i efektywność energetyczna – 1 403,0 mln euro (w tym 748,0 mln euro z FS);
  10. Bezpieczeństwo energetyczne, w tym dywersyfikacja źródeł energii – 1 693,2 mln euro (w tym 974,3 mln euro z EFRR);
  11. Kultura i dziedzictwo kulturowe – 576,4 mln euro (w tym 490,0 mln euro z EFRR);
  12. Bezpieczeństwo zdrowotne i poprawa efektywności systemu ochrony zdrowia – 411,8 mln euro (w tym 350,0 mln euro z EFRR);
  13. Infrastruktura szkolnictwa wyższego – 588,2 mln euro (w tym 500,0 mln euro z EFRR);
  14. Pomoc techniczna - Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego – 220,9 mln euro (w tym 187,8 mln euro z EFRR);
  15. Pomoc techniczna - Fundusz Spójności – 462,9 mln euro (w tym 393,5 mln euro z FS).

Wielkość środków przeznaczonych na gospodarkę wodną przedstawia się następująco:

Wkład Wspólnoty
w mln euro

Wkład krajowy (środki publiczne)
w mln euro

Ogółem
w mln euro

556,8

98,2

655,0

 

Zarządzanie

Prace nad przygotowaniem PO „Infrastruktura i Środowisko” koordynowało Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, które jako Instytucja Zarządzająca (IZ) programem, jest odpowiedzialne za jego przygotowanie, nadzorowanie i kontrolowanie procesu jego realizacji. Za zarządzanie priorytetami dotyczącymi ochrony środowiska odpowiedzialne jest Ministerstwo Środowiska jako Instytucja Pośrednicząca (IP). Ta z kolei, może przekazać część obowiązków do Instytucji, która będzie zajmować się wdrażaniem Programu.

 

III Oś Priorytetowa POIiŚ "Zarządzanie zasobami i przeciwdziałanie zagrożeniom środowiska"

 

Instytucją Wdrażającą (IW) dla III Osi Priorytetowej POIiŚ "Zarządzanie zasobami i przeciwdziałanie zagrożeniom środowiska" jest Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

 

W dniu 29 sierpnia 2006 r. Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej podpisał z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Porozumienie w sprawie zasad współpracy przy realizacji Pomocy technicznej na przygotowanie dokumentacji wnioskowej dla przedsięwzięć Priorytetu III „Zarządzanie zasobami i przeciwdziałanie zagrożeniom środowiska” Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013. w celu pozyskania środków finansowych pochodzących z funduszy unijnych (Memorandum Finansowe2002/PL/16/P/PA/013) na opracowanie dokumentacji technicznej dla przedsięwzięć III Priorytetu Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko.


Z dniem 31.12.2010 roku zostało zakończone.


Realizując Porozumienie, Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej przygotował część dokumentacji do wniosków o dofinansowanie z Funduszu Spójności dla projektów z zakresu gospodarki wodnej zatwierdzonych przez Ministra Środowiska w dniu 29 listopada 2006 r.

 

Informacja prasowa


Projekty z zakresu gospodarki wodnej zostały umieszczone na Liście projektów indywidualnych dla Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013. Wpisanie inwestycji do wykazu indywidualnych projektów kluczowych, w tym dużych jest warunkową deklaracją jego realizacji i związane jest z zarezerwowaniem środków w ramach budżetu programu na realizację projektu. Projekty te nie będą zatem podlegały późniejszej procedurze konkursowej i nie będą konkurowały o środki z pozostałymi projektami.

 

Cele III Osi Priorytetowej

 

Główny cel osi priorytetowej
Zapewnienie odpowiedniej ilości zasobów wodnych na potrzeby ludności i gospodarki kraju oraz minimalizacja skutków negatywnych zjawisk naturalnych, przeciwdziałanie poważnym awariom, zapewnienie dobrego stanu wód przybrzeżnych, a także wzmocnienie procesów decyzyjnych poprzez zapewnienie wiarygodnych informacji o stanie środowiska uzyskiwanych w ramach monitoringu środowiska.

Cele szczegółowe osi priorytetowej:

  • zwiększenie ilości zasobów dyspozycyjnych niezbędnych dla ludności i gospodarki kraju oraz stopnia bezpieczeństwa przeciwpowodziowego i przeciwdziałania skutkom suszy,
  • zwiększenie naturalnej retencji dolin rzecznych z zachowaniem dobrego stanu ekologicznego,
  • zwiększenie ochrony przed skutkami zagrożeń naturalnych oraz przeciwdziałanie poważnym awariom, usuwanie ich skutków i przywracanie środowiska do stanu właściwego oraz wzmocnienie wybranych elementów systemu zarządzania środowiskiem,
  • usprawnienie monitoringu stanu środowiska i poprawa dostępu do informacji w celu wzmocnienia procesów decyzyjnych w ochronie środowiska.

Cel osi priorytetowej będzie realizowany poprzez:

  • zwiększenie ochrony przed skutkami zagrożeń naturalnych poprzez właściwą konserwację istniejących obiektów ochrony przeciwpowodziowej, budowę polderów, suchych zbiorników, przebudowę i modernizację wałów przeciwpowodziowych,
  • przeciwdziałanie poważnym awariom i poprawę stanu bezpieczeństwa technicznego istniejących obiektów, w tym zbiorników i stopni wodnych, a także innych urządzeń okresowo piętrzących wodę,
  • budowę i modernizację infrastruktury służącej oczyszczaniu i odprowadzaniu wód opadowych i roztopowych do morza,
  • modernizację i budowę nowych zbiorników wielozadaniowych piętrzących wodę (zgodnie z wytycznymi KE),
  • zwiększanie naturalnej retencji dolin rzecznych z zachowaniem równowagi stanu ekologicznego i technicznego rzek, m.in. poprzez odtwarzanie starorzeczy, zalesianie i zakrzewianie, wykorzystywanie zdolności retencyjnych naturalnych terenów zalewowych i podmokłych, jako działań będących elementem dużych projektów,
  • opracowanie dokumentów planistycznych – planów gospodarowania wodami i programów działań oraz planów ochrony przeciwpowodziowej – wynikających z ustawy Prawo wodne, ramowej dyrektywy wodnej i dyrektywy w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim,
  • wzmocnienie systemu wytwarzania i udostępniania informacji o środowisku niezbędnych dla procesów decyzyjnych w ochronie środowiska poprzez usprawnienie monitoringu środowiska.

Beneficjenci


Beneficjenci działania 3.1 Retencjonowanie wody i zapewnienie bezpieczeństwa przeciwpowodziowego:

  1. Regionalne zarządy gospodarki wodnej,
  2. Wojewódzkie zarządy melioracji i urządzeń wodnych,
  3. Jednostki samorządu terytorialnego i ich związki,
  4. Podmioty świadczące usługi z zakresu zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego,
  5. PGL Lasy Państwowe i jego jednostki organizacyjne,
  6. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej.

Beneficjenci Działaniea 3.2: Zapobieganie i ograniczanie skutków zagrożeń naturalnych oraz przeciwdziałanie poważnym awariom

  1. Komenda Główna oraz komendy wojewódzkie Państwowej Straży Pożarnej,
  2. Główny Inspektorat Ochrony Środowiska i wojewódzkie inspektoraty ochrony środowiska,
  3. PGL Lasy Państwowe oraz jego jednostki organizacyjne,
  4. Urzędy morskie,
  5. Morska Służba Poszukiwania i Ratownictw,
  6. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej.

Beneficjenci działania 3.3: Monitoring środowiska

  1. Główny Inspektorat Ochrony Środowiska,
  2. Wojewódzkie inspektoraty ochrony środowiska,
  3. Regionalne zarządy gospodarki wodnej,
  4. PGL Lasy Państwowe oraz jego jednostki organizacyjne,
  5. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej.